
Over de auteur
Willy de Hoop-Jonas (1959) is getrouwd (weduwe van) met Charles. Ze schreven samen het boek ‘Hoop doet leven’, een verhaal van een leven tussen hoop en wanhoop. Over de periode dat Charles ten gevolge van een ernstige longaandoening een lange periode op de Intensive Care verzorgd werd.
In dit nieuwe boek beschrijft Willy het leven na het overlijden van Charles. Hoe graag je dan een houvast wilt hebben om te weten hoe je verder kunt leven.
Willy geeft naast haar werk in de zorg ook lezingen over de impact die het verblijf op een IC kan hebben en hoe om te gaan met de dood van een geliefde.
Dit boek is het vervolg op het boek “Hoop doet leven” waarin Charles en Willy de Hoop op bijzondere wijze vertellen over de ziekte van Charles en welke invloed dat heeft op hun huwelijk en gezin. Dit deel lag bij het andere boek maar op een of andere manier stelde ik het lezen steeds uit, het was namelijk bij het lezen van de achterflap al duidelijk dat Charles zou overlijden. En dat is moeilijk. Want het was zo’n aardige man in het vorige boek.
Toch ben ik begonnen met lezen om na een paar uur het boek ontroerd dicht te slaan. Willy en Charles hebben nog een aantal mooie maar zware jaren samen als hij op koningsdag wordt opgenomen in het ziekenhuis en daar overlijdt aan de gevolgen van COPD.
Willy beschrijft deze periode heel intens en vol liefde voor hem. Zonder dat ze verzandt in hevige emoties. Het is goed zo…..maar daarna komt het echte rouwproces op gang. Ze kan voorlopig niet werken omdat ze het erg moeilijk heeft. De jaren na Charles’ overlijden lijkt het alsof ze haar anker kwijt is, ze beschrijft ook haar strijd met God hier heel mooi in. Zo persoonlijk is dit verhaal.
Willy beschrijft alles vanuit haar eigen gevoel. Ze is mens en eerlijk over haar gevoel, het rouwproces, verdriet en angst voor een toekomst zonder haar grote liefde. Het hele gezin is er kapot van. Gelukkig zijn daar de kleinkinderen die met hun relativerende opmerkingen de spanning doorbreken. Als de een zich afvraagt hoe opa vanaf de grond in de hemel komt zegt de ander;” met een springkussen natuurlijk!”
Dit boek is heel fijn om te lezen, ook als je niet in een rouwproces om een geliefde zit maar bijvoorbeeld rouwt om iets anders. Het kan echt helpen
Willy de Hoop weet op toegankelijke en herkenbare wijze weer te geven hoe het gaat als je in een rouwproces beland bent. Het boek is helder en meeslepend geschreven, ik had het boek in twee uurtjes uit maar is ook heel duidelijk. Als er geen hoop meer is op een samenzijn dan wordt rouw je realiteit. Het meeste spreekt mij aan dat rouw hard werken is. Wie schrijver Manu Keirse kent weet dat dit echt waar is. Rouw is, keihard werken. Wat mij betreft is “Als morgen niet meer komt” een handzaam boek voor iedereen die een geliefde verloren is. Al is het alleen al om herkenning en erkenning te vinden en je te realiseren dat je mag rouwen en tijd mag nemen voor je verdriet. Ik ervaar dat er nog veel taboe is rondom het thema rouw en ben heel blij met dit goed geschreven boek van Willy. Vijf sterren van mij!
Deze recensie is geschreven door Esther Scholten
Auteur van het boek “Liefde door scherven heen”
Mooi kwetsbaar, open, verhalend, persoonlijk en herkenbaar opgeschreven.
Herkenbare thema’s voor mensen die een dierbare hebben verloren (ook als het niet per se je partner is). Goed om te lezen wat er met je gebeurd als je geen aandacht (voldoende) hebt voor je proces van rouw.
Ik herkende Charles en Willy’s manier van omgaan met de gebeurtenissen van het leven en werd getroffen door de paniek en machteloosheid van het gevecht tegen het onvermijdelijke. Toch ademt het boek hoop uit voor de toekomst. In alles is Vader erbij, ook al merken we Zijn aanwezigheid niet zoals we dat graag zouden willen ervaren. Geloof is geen gevoel maar een ‘zeker weten’ en daarop vertrouwen.
Een aanrader!
Ik had de eerste bladzijden van het boek ‘Als morgen niet komt’ gelezen en toen weggelegd. Waarom? Ik weet het niet precies, want het verhaal van Willy is heel eerlijk en persoonlijk geschreven. Misschien was ik er nog niet aan toe. Eergisteren heb ik het toch weer gepakt en in twee dagen uitgelezen. Het kwam enorm binnen, ook omdat ze in gesprek was met haar man. Maar ook om iets anders. Persoonlijk heb ik niet te maken gehad met het verliezen van mijn partner. Wel met rouw om mensen die ons na stonden, maar het boek van Willy raakte mij vooral met betrekking tot een heftige gebeurtenis in ons leven die heel verkeerd uitpakte en die grote gevolgen voor ons had. Tot mijn verbazing vond ik veel herkenning in het proces dat Willy beschrijft. Voor mij vielen verschillende puzzelstukjes op de juiste plek. Ik wil absoluut niets afdoen aan het enorme verlies dat Willy heeft doorgemaakt, maar ik ontdekte dat rouw dus elementen bevat die blijkbaar ook in andere situaties dezelfde zijn. De worsteling om de draad weer op te pakken, de gedachte: het moet nu maar over zijn, de vragen, het malen in je hoofd, en ga zo maar door. Dit boek gaat in de eerste plaats over rouwverwerking van een dierbare, maar is zeker de moeite waard om te lezen wanneer je te maken hebt met andere vormen van rouw. Dank je wel Willy voor dit eerlijke verhaal.
Een open en eerlijk boek over pijn en verdriet, maar wel met uitzicht! Dwars door alles heen is Gods nabijheid voelbaar. Dit boek kan anderen helpen die ook in zo’n situatie van zorg, pijn en verdriet zitten.
Maar ook voor mensen die pastorale hulp verlenen is het een heel goed en waardevol verhaal.