Vuurzee

Een boek waarin je meegenomen wordt naar de wereld van toen. Heb het in korte tijd uitgelezen op weg naar het eind. Bedankt Marianne.

Sijmen en zijn zus Marije leven in de Gouden Eeuw. Sijmen kan heel goed leren maar hij heeft geen zin in school. Bovendien worden hij en Marije gepest vanwege hun rode haar.
Dan breekt de pest uit. Ze vluchten met hun ouders van Den Ilp naar Amsterdam. Daar krijgt vader Geert al snel werk als timmerman en beeldsnijder.
Marije helpt haar moeder die vroedvrouw is. Dan gebeurt het verschrikkelijke, hun ouders overlijden kort na elkaar aan de pest.
De buurvrouw komt met het idee om de kinderen naar een weeshuis te brengen maar daar willen Marije en Sijmen niets van weten. Ze willen naar Londen. Ze nemen het hoogst noodzakelijke mee en krijgen het voor elkaar om op een schip aan te monsteren dat naar Engeland vaart.
Aan boord moeten ze hard werken en beleven ze van alles. Het blijkt dat een van de pestkoppen die ze van school kennen, het zoontje van de kapitein is. Ook hier laat hij hen niet met rust.
Ze worden opgesloten maar Sijmen zou Sijmen niet zijn als hij geen vluchtplan zou ontdekken.

Marije werkt in Londen in een bakkerij. Op een nacht ruikt ze een brandlucht en dat is het begin van een niet te beschrijven nachtmerrie voor de hele stad.
Een enorme vuurzee legt de stad in de as. Sijmen en Marije waarschuwen de mensen om hun huizen uit te gaan. Geholpen door de slager redden ze veel mensen. De brand duurt dagenlang.
Als eindelijk het vuur geblust is, worden ze bij de koning ontboden…

Dit is een superspannend verhaal voor tieners. Het leest als een trein. Wat ik minder geschikt voor deze leeftijdsgroep vind, is hoe tot in detail beschreven wordt hoe Geert aan de pest overlijdt. Hoewel het realistisch is, vond ik het heel naar om te lezen.
Bijzonder is dat het verhaal begint en eindigt vanuit het perspectief van Sijmen in de ik-vorm. Als er vanuit een ander perspectief wordt geschreven, wordt de derde persoon gebruikt, maar dat is niet storend.

Een vlot geschreven YA en het debuut van Marianne de Ruijter. Leuk om zoveel geschiedenis terug te vinden in het verhaal al berusten een aantal details op ‘toevalligheden’ die misschien wel hadden gekund, bv Rembrandt die schildert en de ontmoeting met meneer Wren. Het boek las lekker door en ik kon me een goed beeld vormen bij het verhaal. Ik las het in een paar uur achter elkaar uit. Ik heb genoten van het verhaal.

Aangrijpend, historisch, spannend, liefdevol, makkelijk leesbaar. Het verhaal neemt je volledig mee naar die tijd. Met verbazing en bewondering voor mijn oud klasgenootje, heb ik dit verhaal in één keer gelezen. Samenvattend: fantastisch, een aanrader voor jong én oud.

Prachtig boek over een tijd waarin veel dingen anders waren dan nu. De schrijfster heeft vast veel voorwerk verricht. Het verhaal bevat veel interessante detailgegevens over het leven en werken in die tijd, de scheepsbouw, de zeevaart, de armoede en kinderarbeid en natuurlijk het erge van de pest en een brand in de binnenstad. Juist deze historisch details geven kleur en diepgang aan de verhaallijn . De verhaallijn zit knap in elkaar, is spannend, ontroerend en vlot geschreven. Je hoeft je geen moment te vervelen. Marianne, bedankt. Daarnaast laat het boek je ook een spiegel zien. Hoe gedragen wij ons in de tijd van de corona pandemie? Is het vluchten of vechten?