
Over de auteur
Jan Zwart (1951) is opgegroeid in Zaandam. Na de middelbare school werkte hij bij de KLM. In Zuid-Korea ontmoette hij een zendeling en raakte diep onder de indruk. Na een theologische zendingsopleiding werd hij oprichter van de Nederlandse tak van de Mission Aviation Fellowship (MAF). Samen met zijn vrouw Roberta werd hij uitgezonden naar Colombia en Ecuador om daar als piloot in de jungles te vliegen. Over zijn vliegavonturen schreef hij het 40-jaar MAF-jubileumboek ‘Draagkracht’. Later stichtten zij de Nederlandse tak van Frontiers Internationaal en reisden zij naar vele landen. Ze kregen vijf zonen en hebben veertien kleinkinderen.
Jan en Roberta, ik zat samen met jouw zoon in een EO-uitzending, waar hij getuigde van zijn genezing. Pas gaandeweg de uitzending realiseerde ik mij dat hij jullie zoon was (is!). Mooi dat je dit nu zo met anderen kunt delen.
Nooit zal ik het moment vergeten dat ik bij Jan in het ziekenhuis zat. Nooit hadden we kunnen denken dat het André zo goed zou vergaan. Jan schrijft prachtig. Maar vooral eerlijk over de strijd, de wanhoop, de vragen. En ondanks de storm ligt er een diepe laag van geloof in God onder alles wat ze meegemaakt hebben. Prachtig boek, prachtige mensen Jan en André, Roberta en Margreet, dappere Martijn en de andere broers.
Heb net het boek uit , kon niet stoppen met lezen. Wat een verhaal en wat een wonderen.
Ben zelf 20 jaar op de IC van het UMC werkzaam geweest als verpleegkundige en waarschijnlijk op dezelfde IC als Andre gelegen heeft. Niemand zal ooit kunnen begrijpen wat jullie hebben doorgemaakt . Wel weet ik als verpleegkundige wat het is om ,als je alles uit de kast haalt om een patiënt te redden ,hij of zij toch onder je handen overlijdt ,vooral als het zo’n jong iemand als Andre betreft . Bekijk hem met andere ogen als ik hem bij ons in de Evangelie gemeente in Soest op het podium zie met zijn saxofoon. Wat een macht heeft God om deze wonderen te doen . Als je na zo’n verhaal nog niet in God gelooft weet ik het niet meer. Diep respect voor jullie allemaal . Ben nu 74 maar zal dit nooit vergeten.
Groeten
Kees Lankamp
Indrukwekkend, eerlijk en ontroerend: de strijd van jullie gezin om André te behouden. Wat een vreugde en getuigenis dat jullie daarin zo één zijn, ook in geloof. Een dubbele bloedband dus. Dat is namelijk niet altijd vanzelfsprekend…
Wat een bemoedigende rijkdom zoveel biddende vrienden, broeders en zusters die meehelpen dragen.
Wat is er een groot kapitaal van €1,5 miljoen besteed aan het redden van zijn leven. Een mensenleven is onbetaalbaar, hij is het waard.
Schrijnend is wel dat er velen sterven omdat ze niet hun dagelijks brood bij elkaar kunnen schrapen. Het is allemaal duidelijk niet gelijk verdeeld.
Fraai schilderij van Otto de Bruijne. Ik mis daarop de wolf. Of kijk ik verkeerd? Die zwarte plek rechtsonder? Terecht: mag geen naam hebben JEZUS IS OVERWINNAAR!
Dat de medische wetenschap veel weet en kan, maar niet alles, bewijst het feit dat ondanks de sombere voorspellingen André toch viervoudig vader is geworden! Triomf. Hier past slechts één woord: HALLELUJA!
Dit niet gefantaseerde boek is een aanrader.
Bijzonder mooi om dit verhaal te lezen. Af en toe even weg gelegd om het te laten in werken.
Diepe bewondering hoe jullie allemaal dit hebben onder gaan.
Ik wens jullie veel zegen toe.