Over de auteur
Jolanda de Faria (1966) is geboren in Delft. Ze is getrouwd en moeder van twee prachtige meiden. Ze wonen nu in Middelharnis. Al meer dan vijfentwintig jaar is ze werkzaam in het basisonderwijs waarvan de laatste achttien jaar op een kleine school op Goeree-Overflakkee. Naast schrijven houdt ze zich bezig met muziek, toneelspelen, tekenen, schilderen en geeft ze pianoles. Kortom voldoende mogelijkheden om haar creatieve vaardigheden te uiten.
B
B.A. de Hoop Ik heb met heel veel plezier deze prachtige christelijke roman gelezen waar de levens van de personages levensecht weergegeven zijn. Het verhaal is dan ook uit het leven gegrepen, het zou zo zich af kunnen spelen in een willekeurig (wat groter) dorp met een evangelische kerk. Heel knap en vlot geschreven waardoor ik in een heerlijke middag door het boek vloog. Hopelijk heeft deze schrijfster zin om nog meer boeken te schrijven!
C
Carla Kwakkel Vanaf het eerste hoofdstuk word je meegezogen in het verhaal, dat begint met Roos, een kind nog. Zij voelt zich zeer verantwoordelijk voor haar broertje Koen, als mama Christine door een ernstig ongeluk in het ziekenhuis ligt. Wie gaat voor ze zorgen? En Sophie, de hoofdpersoon; haar bestaan lijkt te verzanden in eenzaamheid. Haar buurman Ariaan gaat door een moeilijke tijd; hij rouwt om het verlies van zijn vrouw. En Misha… hij weet dat hij terug moet gaan naar Nederland, maar waarom? Kan hij niet veel beter het verleden laten rusten? Hij heeft genoeg pijn veroorzaakt.
Van lieverlee wordt duidelijk hoe deze mensen met elkaar zijn verbonden. Gebroken mensen! Maar dwars door alles heen laat God hen merken dat Hij hen heel persoonlijk op het oog heeft en dingen ten goede keert.
Een prachtig en eerlijk boek, boeiend geschreven. Echt een aanrader.
D
Dianne Kooistra Mama was dood. Zo begint de eerste zin in dit boek. Ik schiet gelijk vol. Wat is er aan de hand?
De moeder en oma van Roos en Koen raken betrokken bij een ernstig auto ongeluk dat diepe littekens bij hun hele familie achterlaat. Omdat hun vader niet in beeld is (zoals volwassenen zo mooi tegen elkaar kunnen zeggen) komen ze tijdelijk bij hun tante terecht die er andere ideeën dan hun moeder over opvoeden op nahoudt.
“Zijn zorgen om dit kind waren groot, maar hij wist dat God erbij was en dat was voldoende.”
Met zinnen als deze laat Jolanda merken dat de onmacht groot is bij de mensen om deze kinderen heen maar dat ze erop vertrouwen dat Onze Vader hen de juiste richting op zal sturen.
Hij kent mijn naam is een boek over vergeving, liefde en vriendschap. Een aantal mensen komen in elkaars leven terecht en spelen daarin een steeds grotere rol. Het lijkt even een “Big Happy Family” te worden met eind goed al goed maar Jolanda de Faria voegt aan dit boek een vleugje spanning toe waardoor de lezer op het puntje van de stoel gaat zitten en blijft zitten tot het boek uit is.
“Hij zuchtte diep en leunde achterover in de stoel, hij zou de kruimels aanpakken die hem toegeworpen werden”
Met deze mooie zinnen legt Jolanda precies het accent op de situatie. Ze laat zien waar het om gaat en daar kan de lezer nog van leren.
Verhalen uit heden en verleden wisselen elkaar af en zorgt voor beter begrip voor de hoofdpersonen en maakt het verhaal compleet.
Dit is een sterke roman die erg prettig leest en de lezer ook vertrouwen wil geven in God. De hoofdpersonen gaan door een hele moeilijke tijd en laten hun vertrouwen in Onze Vader zien in wat ze doen en in hun gebed.
Na een erg lief epiloog sluit ik het boek en ik ben diep onder de indruk van het verhaal.
B
Bol.com Een gezellige, tikje spannende, vlotlezende roman van Jolanda de Faria die je iedereen, maar vooral je beste vriendinnen aanraadt!
Het verhaal steekt goed in elkaar en je gaat van iedere hoofdpersoon houden om hoe ze (voor sommigen geldt; uiteindelijk) op een warme manier met elkaar omgaan. Een mooi voorbeeld van hoe de wereld eruit zou kunnen zien als iedereen op aarde de stem van die ene God, die in wezen liefde is, zou kunnen of willen verstaan.
De genade van God voert de boventoon en zo hoort het naar mijn idee ook te gaan in een volwaardige christelijke roman. Fijn te lezen dat één van de hoofdpersonen ook voor een medemens in de problemen, het effect van genade goed heeft begrepen en op haar beurt weer door weet te geven.
Ik heb genoten van de vele mooie zinnen, kleine kunstwerkjes binnen het grote geheel. De allerlaatste zin greep mij het meest aan, maar die verklap ik hier natuurlijk lekker niet.
Hij kent mijn naam en ook die van jou lieve lezer!
E
Esther Scholten Een roman met niet alleen een geweldig en verrassend plot, maar ook met een meeslepende en goed opgebouwde verhaallijn. Een verhaal die je in een middag uit wil lezen om dan tot de ontdekking te komen dat je nu wel weer moet wachten op een volgende “De Faria” Het geloofsovertuigend karakter van het boek is fenomenaal. Ik vind het een ontroerend boek en kan niet wachten tot het volgende boek verschijnt!
